Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

Λίθινο λειασμένο εργαλείο...

Μια μικρή πλαστική καρτέλα, δεμένη πάνω στο σακουλάκι που περιείχε το βαρύ σχετικά αντικείμενο έγραφε "Λίθινο λειασμένο εργαλείο". Μια τόσο ξερή περιγραφή για ένα αντικείμενο που αν είχε μιλιά θα έλεγε τόσα...

Θα έλεγε για αυτόν που το έφτιαξε. Αυτόν που με υπομονή και μαστοριά μετέτρεψε το άμορφο βότσαλο σε εργαλείο με συγκεκριμένη μορφή, ικανό για συγκεκριμένες εργασίες. Θα έλεγε για εκείνους που το χρησιμοποίησαν, για τον κόπο τους κατά τη χρήση του, για την ικανοποίησή τους στο τέλος. Πιθανόν να μιλούσε για τα λογής λογής χέρια που το έπιασαν, τα μάτια που το είδαν, τον τρόπο που το είδαν, από τότε μέχρι τώρα. Θα έλεγε σίγουρα για το πως από καθημερινό εργαλείο για σκληρή χρήση, ως τσεκούρι ή ως σφυρί, βρέθηκε μια μέρα να είναι ένα πεταμένο σκουπίδι σε ένα σωρό από χώματα για να καταλήξει σήμερα ένα ντελικάτο αρχαιολογικό εύρημα δίπλα στην ένδειξη "μην εγγίζετε" του μουσείου. Και όλα αυτά σε μερικές χιλιάδες χρόνια. Χιλιάδες χρόνια...